Ρηγάλου Αριστέα - Όλα τα Υλικά

Το Κεφάλαιο της Νηστείας (Από το Βιβλίο: «To Συνοπτικό Φικχ»): Αυτό το βιβλίο περιέχει τα εξής: τον ορισμό και τους πυλώνες της νηστείας, τις προϋποθέσεις, τις κατηγορίες και την πρόνοια της νηστείας, τους λόγους που επιτρέπουν σε κάποιον να σπάσει την νηστεία του, πράξεις που ακυρώνουν τη νηστεία, επιθυμητές και απεχθείς πράξεις κατά την νηστεία, αναπλήρωση των χαμένων ημέρων της νηστείας, προαιρετική νηστεία, απεχθή και απαγορευμένη νηστεία κλπ. Επίσης, περιέχει αυτό το βιβλίο το Ι‘τικάφ: ορισμό και προϋποθέσεις, διάρκεια και επιθυμητές πράξεις, πράξεις που το ακυρώνουν κλπ.

Οι περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν με το γεγονός ότι ο Λόγος του Αλλάχ (Θεού) δεν μπορεί να είναι αντιφατικός. Όσα Είπε για τον Εαυτό Του πρέπει να είναι αλήθεια. Είναι ο Δημιουργός, ο Ένας και ο Πάροχος. Είναι ο Πρώτος, τίποτα δεν προηγείται Αυτού∙ ο Τελευταίος, τίποτα δεν υπάρχει μετά από Αυτόν∙ ο Ύψιστος, τίποτα δεν υπάρχει πάνω από Αυτόν∙ ο Εγγύτερος, τίποτα δεν είναι πιο κοντά σε μας από Αυτόν, και περικλείει τα πάντα με τη Γνώση Του, ενώ βρίσκεται πάνω από τους ουρανός, Διακριτός και Ξεχωριστός από τα δημιουργήματά Του. Σπουδαίος στο Μεγαλείο και την Τιμή Του, Πολυεύσπλαχνος, Αυστηρός στην Τιμωρία. Παντογνώστης, Συμπονετικός, Πάνσοφος και Δίκαιος. Τέλειος σε όλα τα Ονόματα και τις Ιδιότητές Του. Δε γεννά, ούτε γεννιέται. Δεν υπάρχει ίσος με Αυτόν, και δεν υπάρχει τίποτα σαν Αυτόν, και συνεπώς μόνο Αυτός αξίζει να λατρεύεται. Ουσιαστικά, η θρησκεία όπως αποκαλύφθηκε στα έθνη πριν από μας και στην ανθρωπότητα ως την Ημέρα της Ανάστασης, απαιτεί τη λατρεία κανενός άλλου παρά του Θεού (Αλλάχ).

Αυτό το βιβλίο αναφέρεται σε κάποια από τα δόγματα των χριστιανών και συζητά τα επιχειρήματά τους, δείχνοντας το πόσο αβάσιμα είναι, όπως το δόγμα της θεότητας του Ιησού, του ότι ο Ιησούς είναι ο υιός του Θεού, της αγίας τριάδας, της σταύρωση και της εξηλέωσης. Επείτα το βιβλίο παρουσιάζει τα εδάφια της Βίβλου που αναφέρονται στον ερχομό του τελευταίου Προφήτη, του Μωχάμμαντ.

Αυτό το βιβλίο αναφέρεται σε κάποια από τα δόγματα των χριστιανών και συζητά τα επιχειρήματά τους, δείχνοντας το πόσο αβάσιμα είναι, όπως το δόγμα της θεότητας του Ιησού, του ότι ο Ιησούς είναι ο υιός του Θεού, της αγίας τριάδας, της σταύρωση και της εξηλέωσης. Επείτα το βιβλίο παρουσιάζει τα εδάφια της Βίβλου που αναφέρονται στον ερχομό του τελευταίου Προφήτη, του Μωχάμμαντ.

Αυτό το βιβλίο μιλά για το Γράμμα του Προφήτη Μωχάμμαντ στον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Ηράκλειο, και τι έκανε ο Αυτοκράτορας αφού το έλαβε.

Αυτό το βιβλίο περιέχει περίληψη διαλόγων μεταξύ του συγγραφέα και μια σειρά από Χριστιανούς κληρικούς, χαρακτηρίζεται από αντικειμενικότητα και την κατάλληλη εθιμοτυπία, προσέχοντας να μην θίγονται τα θρησκευτικά συναισθήματα, και με δέσμευση στην επιστημονική μέθοδο του διαλόγου, με τη μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων, αντιμετωπίζει τα οκτώ βασικά ζητήματα: • Ο Αβραάμ Ήταν Εβραίος ή Χριστιανός; • Λόγος του Θεού ή λόγος των ανθρώπων; • Μονοθεϊσμος ή Τριαδικότητα; • Είναι ο Ιησούς Θεός ή άνθρωπος; • Είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού; • Σταυρώθηκε ο Χριστός και μετά αναστήθηκε; • Το Δόγμα της Εξιλέωσης και του Προπατορικού Αμαρτήματος. • Ο Μουχάμμαντ –ειρήνη πάνω σε αυτόν- Αγγελιαφόρος του Θεού στην Αγία Γραφή.