Doctrines and Religions

Այս գիրքը ուղղված է նրանց, ովքերԻսլամի տեսանկյունից ճիշտ չեն հասկացել Հիսուսի և Քրիստոնեության ուսմունքը:

Աշխատությունը մանրակրկիտ կերպով և փաստերով ապացուցում է, որ Նոր Կտակարանը չի հանդիսանում է Ամենաբարձրյալ Ալլահի խոսքը: Օրինակները բերված են Սուրբ Աստվածաշնչից և Սուրբ Ղուրանից: Սուրբ Աստվածաշնչի և ավետարանական տարբերակների օրինակները ակնհայտ ցույց են տալիս բոլոր սխալները և տարբերությունները:Եթե Նոր Կտակարանը հանդիսանար Ամենաբարձրյալ Աստոծ խոսքը այն զերծ կլիներ ամեն սխալից, սակայն բազմաթիվ թյուրիմացությունները և կրկնօրինակումները պարզորոշ ցույց են տալիս, որ դրանք մարդակերտ են: Որը գրառել են մարդի Հիսուսից հետո, ովքեր չեն ապրել նրա ժամանակաշրջանում: Քանի որ Հիսուսը չի գրառել Կտակարանը: Աշխատության մեջ պարզորոշ երևում է Հիսուսի տոհմածառի տարբերությունները և որոշակի անհարգալից վերաբերմունքը մարգարեների նկատմամբ, որը չի կարող լինել աստվածային աշխատանք: Մնացյալը թողնում ենք ձեր հայեցողությանը:

Շատ հանրաճանաչ գիտնական լուսահոգի Ահմեդ Դիդաթը իր ախատության մեջ փաստերով ցույց է տալիս մեզ, թե արդյո"ք Աստվածաշունչը Աստծո խոսքն է: Բազմաթիվ օրինակներից ակնհայտ է դառնում, որ դա հնարավոր չէ: Քանի որ Աստվածաշունչը գրառվել է Հիսուսի համբարձումից մոտ 70 տարի անց և տարբեր հեղինակների կողմից: Փաստը որ գոյություն ունեն ավելի քան 70 Աստվածաշունչ, նույնպես ապացուցում է , որ այն չի կարող լինել Աստծո խոսքը: Աշխատության մեջ կարելի է գտնել բազմաթիվ հակասություններ, լրացումներ և աղավաղումներ, որոնք իհարկե կարող են ժխտել փաստը: Ամենը կարելի է ընթերցել մանրակրկիտ և համապարփակ աշխատության մեջ:

Գրքույկը շատ մատչելի և հակիրճ ուղերձ է քրիստոնյաներին, ովքեր հավատում են Հիսուսի աստված կամ աստծո արդի կամ երրորդության մաս լինելու փաստին; Շատ պարզ կերպով նշված են Ղուրանական տարբերակներ, որոնք պատճառաբանված են և ակնհայտորեն ապացուցում են Հիսուսի Մարգարե և Առաքյալ լինելու գաղափարը; Նա հանդիսանում է Ալլահի մեծ Մարգարեներից մեկը: Գրքույկի մեջ զետեղված է Հիսուսի և Նրա մոր Մարիամի ծննդյան Ղուրանական տարբերակները: Հեղինակը մտահոգված լինելով իր ընկեր մարդ արարածների հոգու բարօրությամբ փորձում է նրանց ողջամտորեն մոտեցնել ճշմարտությանը, որպեսզի նրանք ստանան Ալլահի պարգևը այս և հետագա աշխարհներում:

Գրքի մեջ հեղինակը շատ պարզ և մատչելի և փաստարկներով պարզաբանում է, որ Երրորդությունը մարդկանց մտացածին երևույթ է, որը առաջ է եկել Նիկիայի ժողովից հետո: Այդ կերպ կայսր Կոնստանտինը փորձել է հաստատել իր լիակատար իշխանությունը: Փաստարկներից պարզ է դառնում նաև Երրորդության կռապաշտական հիմքը: Երրորդությունը դառնում է մարդկանց մտացածին և կռապաշտական ավանդույթների միացում, որը ներառվել է Կտակարանների մեջ, սակայն որը ոչ մի կերպ չի համապատասխանում Հիսուսի և առավել ևս Աստծո հավատքին; Երրորդությունը ոչ մի տեղ չունի Աստծո իրական գաղափարի և իրական հավատքի հետ:

Հեղինակը ասաց սկզբում. «Աստվածաշունչը ուշադիր և ամբողջական ընթերցելուց հետո , ես գտա , որ այն ներառում է հետևյալ տեքստերը.1-Կեղծ տեքստեր , որոնք աղճատում են Աստծո հատկանիշները. 2-Կեղծ տեքստեր, որոնք աղճատում են Մարգարեներին, կեղծորեն մեղադրելով նրանց դավաճանության, անբարոյականության և կռապաշտության մեջ: 3-Անպարկեշտ հեքիաթներ, որոնք լի են գրաֆիկական մարմնական մանրամասնություններով: 4-Տարօրինակ պատմություններ, ինչպիսիք են ծառերի պատմությունը, որոնք կոչ են անում ծառերին, իրենց իսկ միջից նախագահ ընտրել: Շատերը այս բաների մասին ոչինչ չգիտեն: Պատճառները կարող են հանդիսանալ. • Աստվածաշնչի ծավալը, ավելի քան 3000 էջ, որոնք շատերը դժվարանում են ընթերցել: • Փաստը, որ շատ քրիստոնյաներ չեն ընթերցում Աստվածաշունչը , սակայն ըստ սովորության հաստատում են այդ: • Քահանաների գործունեությունները , ովքեր մարդկանց համար ընթերցում են միայն այն, ինչ նրանք են ընտրում նրանց իմացության համար:

Այս տեղեկատվական գիրքը շոշափում է վերլուծական հեռանկարից մեղքի և թողության հիմքը մերօրյա քրիստոնեությունում և իսլամում :

Հեղինակը այս աշխատությունում հաղորդում է Նեկիայի խորհրդի եզրահագումները, որոնք մեզ տեղեկացնում են Հիսուսի, և Ավետարանի փոփոխությունները, և թե ինչպես է ազդել այդ խորհուրդը հետագա Քրիստոնեության վրա: Գրքում տեղեկություն է գտել Ղուրանի իսկությունը ապացուցող փաստերը տարբեր ոչ մահմեդական հեղինակների կարծիքները և այլն: Գրքում զետեղվել են տեղեկություններ տարբեր գրերի փաստեր և հետաքրիր տեղեկություններ:

Հայերեն թարգմանված այս գրքում , հեղինակը նշում է Սուրբ Գրքի մեջ գոյություն ունեցող 101 հակասություններ:Այն մտորելու կոչ է հրեաներին և քրիստոնյաներին, որ գոյություն ունեն Սուրբ Գրքի տարբեր հեղինակներ :Այսպիսով, այն չի կարող հանդիսանալ որպես սրբություն և Աստծո Լուսաբանում :