Classification Tree

Аз ҷумлаи ибодатҳое, ки дар гармои сахт савобро дучанд ва зиёд мекунад, рӯза, ки дар он ташнагии тоқатфарсо дар гармои сахт аст, мебошад.

Ман чанд рӯз пас рӯзи таваллудам ҳаст, аммо намехоҳам ҷашни таваллуд бигирам, чунки ҷоиз нест, аммо агар дӯстонам ва хонаводаам ба ман табрик бигӯянд ё ҳадя бидиҳанд, оё ҷоиз аст?

Ду ибодати бузург аст, ки соҳибашро рӯзи қиёмат шафоъат мекунад, он ду ибодат: Қуръон хондан ва рӯза гирифтан аст.

Аҷру савоби ибодатҳо дар моҳи рамазон дучанд гардида, балки баъзеаш чанд баробар зиёд мешавад, савоби намози нафли баробари намози фарзи мегардад. Ва Паёмбари Худо (с) ин моҳро бо ибодат мегузаронд ва хусусан даҳ рӯзи охирашро.

Худованд ваъдаҳои зиёде барои бандагони муъминаш намудааст, ки аз ҷумлаи он ваъдаҳо мағфират ва омурзиши гуноҳон аст.

Ҳангоми таҳқиқи воқеаҳои таърихи Ислом ва баррасии аҳодиси Расули Худо (с) мутаваҷҷеҳи ривоёте мешавем, ки дар мавқеиятҳо ва зарфиятҳое вижае ва ба хотири баён, ё таъкид бар мавзуъоти хос пешкаш шудааст.

Худованд мефармояд: "Бигў нопоку пок баробар нест, агарчи бисёр будани нопокҳо туро ба шигифт андозад. Пас шумо эй соҳибхирадон аз Худо битарсед, то растагор шавед" (Моида, 100)

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор достонҳои имониро аз сураи Каҳф ва баъзе достонҳои дигарро аз Қуръони карим зикр намудааст. Аз ҷумла достони Асҳоби каҳф ва Ҳамсари Фиръавнро зикр намудааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи фазилатҳои ҳиҷоб суҳбат мекунад, ва аз ҷумлаи фазилатҳои ҳиҷоб тақво ва худотарси аст, ки онро бо истинод бар оёт ва аҳодиси набави баён намудааст.

Хоҳари муъмин! ҳиҷоб нишонаи имони туст, ва ҳиҷоби исломиро риъоят кардани хоҳари мусулмон далолат бар имону исломдории он хоҳари мусалмон мекунад, ва Худо накунад, ки ба сабаби беҳиҷоби имони худро аз даст диҳи.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи фазилатҳои ҳиҷоб суҳбат карда бо баъзе аз оятҳои Қуръон ва суханони Паёмбар баён мекунад, ки ҳаё аз ҷумлаи фазилатҳои ҳиҷоб аст ва зани мусалмон бояд ҳама вақт боҳаё бошад, Ва ҳар хоҳаре бихоҳад ҳаё ва иффати худро муҳофизат кунад, пас ҳиҷоби исломиро риоя кунад.

Суол: Оё суннат аст, ки моҳи Шаъбонро пурра рӯза бигирам?

Аз фазилатҳои ҳиҷоб он аст, ки сатру пушиш аст. Ҳиҷоб бадани занро аз чашми номаҳрамон мепушонад. Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи ин фазилати ҳиҷоб бо зикр кардани аҳодиси набави ва сухани олимон, суханрони кардааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи мушобиҳатии мард бар зан ва зан бар мард, дар тарзи либоспӯши ва рафтор, суханрони кардааст. Ва дар зимни суханронияш ҳадисеро зикр кардааст, ки ингуна инсонҳоро Худо ва расулаш лаънат гуфтаанд.

Расули худо мефармояд: "Ҳар касе аз шумо кори зиштеро бибинад пас бояд онро ба дасташ тағйир диҳад..."

Шарҳи мухтасари ҳадиси Умар (р.з): Амалҳо ба ният вобастаги доранд.

Ин маҷмуъае аз оёт ва аҳодиси гуҳарбор, ки дар бораи зикри Худованд ва фазилати зикри Худованд ва фоидаҳои он ворид шудааст, барои хонанда гирдовари шудааст.

Аз фазилатҳои ҳиҷоб ин аст, ки он имондори аст Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи ҳиҷоб ва инки ҳиҷоб аз сабабҳои имондори аст, суҳбат мекунад, ва дар давоми суханронии худ аз Қуръону суннат далелҳо оварда ёдовар мешавад, ки ҳиҷобпуши ба имон дории зан вобастаги дорад, ва ин ҳарду боҳаманд ва ҷудо нашудани, ва ҳар хоҳаре, ки бихоҳад имони худро ҳифз ва нигоҳ бидорад, пас ҳиҷоби исломиро риоя кунад.

Аз фазилатҳои ҳиҷоб ин покизаги аст Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи ҳиҷоб ва инки ҳиҷоб аз сабабҳои покизаги аст, суҳбат мекунад, ва дар давоми суханронии худ аз Қуръону суннат далелҳо оварда аст, ва ҳар хоҳаре, ки туҳру покизагиро хоҳад, пас ҳиҷоби исломиро риоя кунад.

Тамоми уламои уммати исломи бар ин иҷмоъ ва иттифоқ намудаанд, ки масдари дуввуми шариъати Ислом Суннати набавӣ мебошад ва он бо масдари аввал (Қуръони карим) тавъам дар тавзеҳ ва такмили қавонини исломӣ нақши муассирро ифо менамояд. "...Бинобар ин, вақте банда китоби ҳозир “Омўзиши ҳадис”-ро дидам, ҳарчанд он муъҷаз ва мухтасар бошад ҳам, вале як гоме ба ҳадисомўзӣ ва бардошти маъонӣ ва аҳкоми аҳодис маҳсуб мегардад ва метавонад дари ҳадисшиносиро ба рўи донишҷўи улуми Ислом боз намояд..." (Мутарҷим)