Ҳукми намоз

Насиҳат барои касоне ки ба намоз аҳамият намедиҳанд ва онро тарк мекунанд.

Намоз ва зикри Худованд дар назди саҳобагони Паёмбари Ислом бисёр аҳамият ва маконати хоссе дошт, ҳар вақто, ки Паёмбари ислом амр ба намоз ва зикре мешуд саҳобагон дар иҷро намудани он сабқат менамуданд.

Намоз рукни дувуми аз аркони Ислом аст ва он дар дин мартабаи бузург дорад. Худованд барои намозгузорон подоши бузург ва барои тарккунандагони намоз азоби сахт ва дарднок ваъда кардааст.

Дар боби бенамозон : Ҳочи Мирзо дар ин навор дар боби намоз ва фазилати он, ва дар бораи бенамозон сухан меронад, ва зиёде аз оятҳо ва ҳадисҳоеро зикр мекунад ки бисёр ваиди сахте аст барои бенамозон .

Ҷавобҳои саволҳо дар боби намоз.

Шайх Муҳаммад Солеҳ Зиёиӣ дар ин навор дар мавзуъи намозхондан ва он ки намоз бандаи мусалмонро аз анҷомдодани корҳои бад ва зишт ва фаҳшо онро нигоҳ медорад.

Аҳамияти намоз дар дини Ислом, кай фарз шуд ва соҳиби кадом фазоил аст, ҳукми касе ки намоз намехонад ё дар намоз хондан кутоҳи мекунад, ва дигар мавзӯъҳои муҳимме, ки ин китобча дар бар гирифта аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи имтиҳони Худованд намозхононеро, ки холисона барои Худо намоз мехонданду риё намекарданд, ва он намозхононе, ки барои мардум ва ё шуҳрату риё мехонданд, баён мекунад.

Намози шаб ва хусусан намоз (таровеҳ) хондан дар моҳи рамазон бисёр аҷру савоби зиёд дорад, инчунин намози шаб аз сабабҳои бахшидани гуноҳони гузашта мебошад.

Чигунае, ки Худованд зиноро бар мо ҳаром гардонидааст, тарки намозро низ бар мо ҳаром гардонидааст. Кадом яки аз ин ду гуноҳ бузургтар аз дигари аст?

Намоз, он нури рушноидиҳандаи ақлҳо, ҳамрози худотарсон, роҳати хастагон, неъмати ба худо қарибшавандагон, биҳишт ва зиндон: Биҳишт, барои касоне, ки аҳли Худованд ҳастанд (яъне касоне, ки доимо ба зикри Худо машғуланд ва авомири Худоро ба ҷой оварда аз навоҳии Ӯ дури меҷӯянд) пас намоз дуркунандаи ғамҳо ва сабук кунандаи андуҳи онҳост. Зиндон барои касоне, ки дар ҳабси дури ва ҳирмон, ва асири гуноҳу исён мебошанд.

Доктор Муҳаммад Ал-Хашшоб (محمد الخشاب) устоди шуъбаи дастгоҳи гузориш ва ҷигари донишкадаи тибби донишгоҳи Зақозиқ (Миср) ба ин мавзӯъ ишора мекунад, ки бедор шудан барои намози бомдод, кори соати биологии баданро беҳ месозад ва дастгоҳҳои гуногуни ҷисмро водор месозад, ки ба беҳтарин ваҷҳ вазифаҳои худро анҷом диҳанд. Бар асоси пажӯҳишҳое, ки аз тарафи маркази пажӯҳишҳои миллии Қоҳира анҷом ёфтаанд, хондани намози бомдод дар вақти муқарарашудаи он, кори ҳуҷайраҳои баданро фаъол месозад ва онҳоро аз тақсимоти номарғуб нигаҳ медорад.