Тавҳид (яктопарасти)

Мақола дар бораи номҳо ва сифатҳои Худованд. Гирифташуда аз китоби Фаслҳо дар ақида “Нома ба сӯи аҳли Шом”

Ислом дини ягонаи Худованд аст ва Худованд на аз Ҷинҳо ва на аз Инсонҳо ба ҷуз ислом дини дигареро намепазирад.

Яке аз муҳимтарин улум ва масоиле ки дар Қуръони маҷид омадааст, ин зикри асмо ва сифот ва афъоли Аллоҳ таъоло ва тақдису танзиҳи Ӯ аз камбуду нуқсонҳо мебошад.

Маънои яке аз номҳои Худованд, ки (Ас-Салом) аст бо зикри осори имон овардан ба Он.

Ин бодҳои нозук, ки Худованд мефиристад, абрҳои гарони пур аз обҳои зиёд, ки дар замин ҷорист ва дар баҳрҳо паҳн, онҳоро бардоштаю бо ҳам як намуда, чун кўҳ пайвасташон менамояд, ки аз ғафси нури офтобро ҳам мепўшонад ва аз сиёҳияш замин тира мегардад. Онро мебини, ки бо дастури илоҳи ба зуди бо ҳамҷамъ мегардад.

Он Парвардигоре, ки заминро бистар (ва густараи муносибе) барои шумо ва осмонро бино (и муҳкаме) гардонидааст ва аз осмон оберо фуруд оварда, бо он барои рӯзии шумо меваҳоеро берун намудааст.

Ду ҷавон яке ба номи Абдуллоҳ ва дигаре ба номи Абдуннабӣ бо ҳам вохурданд, ва вориди гуфтугу гаштанд. Нуқтаи оғози ин гуфтугў ин буд, ки Абдуллоҳ номи Абдуннабиро хилофи таълими шариъат медонист. Абдуллоҳ: Оё ту ғайри Худоро парастиш ва ибодат мекунӣ?

Оё Аллоҳ таъоло ҚАДИМ ‎ном дорад?!‎

Мақола дар бораи Нахустин калимае, ки ба кӯдак талқин мешавад, калимаи тавҳид «Ло илоҳа иллаллоҳ» аст, мебошад, гирифташуда аз китоби "Тарбияи фарзандон"

Офаридгоре, ки ба танҳои соҳиби ҳамаи чиз аст ва дар офариниши ҳастӣ ва идораи он, ки аз назму печидагии ҳайратоваре бархурдор аст, аҳадеро бо худ ҳамроҳ надорад. Холиқе, ки ҳамеша ва ҳамаи ҷо нозиру муроқиби офаридаҳои хеш аст.