Beauties and Merits of Islam

Ин рисола баёнгари баъзе аз маҳосини дини мубини Ислом мебошад.

Ҳуқуқҳое ки фитрат онро талаб кардааст ва аз ҷониби

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи арзиши инсон аз нигоҳи Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) суҳбат карда, баён мекунад, ки инсони босавод ва бо маърифат беҳтарин ва боарзиштарин маъдан мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи азамат ва бузургии дини мубини Ислом ва ибодати Худои якто суҳбат карда, мусалмононро ба Худотарси ва пайрави аз фармонҳо ва наҳйиҳои Парвардигор ва расули Ӯ ташвиқ мекунад.

Худованд инсонро аз байни дигар махлуқоташ ҷудо намуда, дар замин халифа гардонидааст ва барои ў тамоми оламро мусаххар сохтааст ва ўро имкониёти зиёди ақлони ва ҷисмони додааст. Ўро ба неки ва бади мубтало намудааст ва ўро амру наҳй намудааст ва барояш ваъдаю ваъид кардааст.

Худованд инсонро замоне, ки офарид, дурусташ намуд, дар ў аз руҳи хеш дамид, барояш гўшу бинию дил бахшид, сураташ дод ва сураташро зебо намуд, дар зеботарин низом ва накўтарин сурат ўро офарид, малоикаҳоро барои ба ў саҷда кардан фармон дод, ўро ба намудҳои зиёди илму маърифат, ки тавасути он саодати дунё ва охиратро меёбад, роҳнамои намуд. Барояш ақлу идроку забону тамиз бахшид, барояш неъматҳои бешумору бебаҳо дод, барояш тамоми ашёи осмону заминро мусаххар сохт, ўро халифаи хеш дар рўи замин таъин кард, то онро обод намояд ва бо ин ҳама вайро хеле такрим кардааст.

Суханрони дар мавзуъи Ислом ва нажодпарасти, баён мекунад ки дини мубини Ислом муқобили нажодпарасти аст, ва фарқе байни араби ва аҷами ва сиёҳу сафед нест, магар ба тақво ва худотарси, ва беҳтарини мардум назди Худованд бо тақвотарини онҳост.