Akide - İnanç

Îmânın birtakım esasları vardır ki bu esaslar olmadan îmân ayakta duramaz. Nitekim Cebrâil -aleyhisselâm- bu esasları ümmete öğretmek, ümmetin de önemli oluşundan dolayı onları ezberlemesi için bu esasları Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-’e sormuştur.Bunlar,yukarıda zikredilen büyük hadisteki altı esastır.

Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’e itaat etmek, onun sözünün yanında her sözü terk etmek, onun emir ve yasaklarına teslim olmak; İslâm’ın üzerine binâ olunduğu ikinci kâidenin tâ kendisi olan kelime-i şehâdetin ikinci kısmı "Muhammedun Rasûlullah"ın anlamıdır. Bu sebeple İslâm dîni, iki kâide üzerine kurulmuştur:Yalnızca Allah’a ibâdet edilmesi ve Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’e itaat edilmesidir.Hidâyet ve kurtuluşa ermek, fitnelerden kurtulmak ve cennete girmek için, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’e itaat etmekten başka bir yol yoktur.

Niyet, amelin esasıdır.Bunun içindir ki insanın amelinin kabul veya red edilmesi, onu işleyenin niyetine göre değer kazanır. Bu sebeple her kim, bir ameli ihlaslı olarak Allah için işler, onunla âhiret yurdunu elde etmek isterse ve bu ameli Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’in sünnetine uygun olursa, ameli ondan kabul olunur.Her kim de Allah’tan başkası adına o ameli işlemeye niyet eder veya amelini ihlaslı olarak yapmayıp o ameline, Allah ile birlikte başkasını ortak koşarsa, ameli red olunur ve o amel (kıyâmet günü) sahibinin başına belâ olur.

Bu makale, sihir, kehânet ve rukye’nin tanımı ve bunlarla ilgili hükümleri Kur’an ve sünnetten delillerle detaylı bir şekilde açıklamaktadır.

Din; itaat, ibadet ve ahlak anlamlarına gelir. "Din" kelimesinde zelil ve hakir etme, aynı zamanda boyun eğme, itaat etme anlamı vardır.

Bu makale, Kur’an ve Sünnette ibâdet ve taatin anlamını, ibâdet, itaat ve kulluğun; Allah Teâlâ’nın sevip râzı olduğu, gizli açık bütün söz ve amelleri (davranışları) içine alan bir kavram olduğunu açıklamaktadır.

Bu kitapçıkta, İsa Mesih -aleyhisselam-’ın âhir zamanda yeryüzüne inecek oluşunu inkâr eden ve alanlarında-güya- profesör geçinen ama aslında cehâlet ve hadis inkârcılığında profesör olanlara çok güzel reddiye vardır.

Yazar, bu kitapta ibâdet, ihlas, ilah, tağut gibi kavramların anlamlarını delillerle açıklamış, lâ ilahe illallah diyen kimse tekfir edilir mi? Bir kimsenin dört mezhepten birisine uyması gerekir mi? gibi sorulara delillerle cevap vermiştir. Telif : Abdullah b. Abdurrahman

Allah Teâlâ’nın mülkün sahibi, onda dilediği gibi tasarrufta bulunma hakkına sahip olduğu, O’nun izni olmadan kâinatta hiç kimsenin bir şey yapamayacağı, yaratılmışların kontrolünün O’nun elinde olduğu, dilediği şeyin olacağı ve dilemediği şeyin olmayacağı, Rabbine îmân eden müslüman bir kulun nefsine ve kalbine yerleşirse, bu takdirde o kimse, insanlara bel bağlayan bütün bağları koparır ve yalnızca Allah Teâlâ’ya tevekkül eder.

Bu makalede tevessülün sözlük ve terim anlamını, câiz olan ve câiz olmayan tevessül çeşitlerini detaylı bir şekilde bulacaksınız.

Münâfıklık, İstikbar (hakka karşı büyüklenme) ve cuhûd (inkâr) küfürlerine âyet-i kerimelerden deliller

Kuranın buyruğu, Peygamberimizin sünneti ve raşid halifelerin uygulamaları böyle olduğu için bütün fıkıh âlimleri, kâfirlere ters düşülmesi ve onlara özenilmemesi gerektiği hususunda görüş birliğine varmışlardır. Meselâ Ebu Hureyre -Allah ondan razı olsun- tarafından rivayet edilen bir hadise göre Peygamberimiz -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur: “Yahudiler ile hristiyanlar saçlarını boyamazlar siz onların yaptıklarının tersini yapın.”