Масъалаҳо дар боби имон

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор қиссаи ҷавони мусалмонеро зикр мекунад, ки бахотири дарёфти ризогии Худованд аз зино даст мекашад, дар ҳоле, ки тамоми имкониёти он барояш фароҳам буд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи гунаҳкорон ва золимон суҳбат карда онҳоро насиҳат мекунад, ки аз ин кори зишт ва бади худ даст кашанд ва бандагони Худоро зулму ситам накунанд. Зеро Худованди якто ин зулму ситами онҳоро беҷавоб намегузорад ва дар рӯзи қиёмат барои корҳои кардаашон дар назди Худо ҷавоб хоҳанд дод.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи зулм ва золимон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд зулмро бар худаш ҳаром гардонидааст ва инчунин онро байни бандагонаш низ ҳаром қарор додааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи ислоҳ ва барпокардани як муҷтамаъи солим суҳбат карда, баён мекунад, ки агар муҷтамаъи солим бихоҳем бояд аз мункар наҳй кунем, ва алалхусус зидди мухаддирот, сигор ва арақ мубориза барем ва ин корро олимон ва донишмандон бо ҳам бояд иҷро намоянд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи ҳалол ва ҳаромҳо суҳбат карда баён мекунад, ки тамоми чизҳое, ки Худованд онҳоро ҳалол гардондааст хайр ва салоҳ аст барои мардум ва ҳаромҳояш шар ва гуноҳ аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи зулм ва золимон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд золимонро дӯст намедорад ва ҳамавақт пуштбон ва кумаккунандаи мазлумон мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи мушобиҳатии мард бар зан ва зан бар мард, дар тарзи либоспӯши ва рафтор, суханрони кардааст. Ва дар зимни суханронияш ҳадисеро зикр кардааст, ки ингуна инсонҳоро Худо ва расулаш лаънат гуфтаанд.

Гуноҳон ва сабабҳои воқеъ шудан дар гуноҳ, Осоре ки аз воқеъ шудан дар гуноҳ дар дунё ва охират боқи мемонад. Суханроние аз шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил , ки мавзуъҳои болоро дар бар гирифтааст.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солиҳи пурдил дар бораи чи гуна метавонад инсони мусалмон имону исломашро то дами марг ҳифз бикунад. Ва мефармояд бадаст овардани имону ислом он қадар мушкиле нест аммо мушкил онаст ки чигуна онҳоро бояд ҳифз кард.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солиҳи пурдил дар бораи чи гуна метавонад инсони мусалмон имону исломашро то дами марг ҳифз бикунад. Ва мефармояд бадаст овардани имону ислом он қадар мушкиле нест аммо мушкил онаст ки чигуна онҳоро бояд ҳифз кард.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солиҳи пурдил дар бораи чи гуна метавонад инсони мусалмон имону исломашро то дами марг ҳифз бикунад. Ва мефармояд бадаст овардани имону ислом он қадар мушкиле нест аммо мушкил онаст ки чигуна онҳоро бояд ҳифз кард.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи ҳафт гуноҳе суҳбат намудааст, ки Расули Худо (салому дуруди Аллоҳ бар ӯ ва олу асҳобаш бод) дар ҳадисе он гуноҳонро зикр намуда ва онҳоро ҳалоккунанда номидааст, ки аз ҷумлаи он гуноҳон шарик овардан ба Худо аст.