Шуниданиҳо

Фазоил ва аҳкоми шаҳодат ва чи аҷру савобро соҳиб мешавад ва киҳоро метавонад рӯзи қиёмат шафоъат кунад, ва дигар корҳои алоқаманд ба шаҳид ва шаҳодат.

Зиндагии баъд аз марг ва ҳақоиқи он ва баъд аз марг чи воқеъаҳо рӯй медиҳад ва зиндагии ҷовидона кадом аст, ва дигар корҳои алоқаманд ба зиндагии охират, ки ин суханрони дар бар гирифтааст.

Зиндагонии севвумин халифаи мусулмонон ва домоди Паёмбари ислом (с) Усмон писари Аффон (р.з).

Зиндагонии дуввумин халифаи мусулмонон ва падарарӯси Паёмбари ислом (с) Умари Форуқ (р.з).

Зиндагонии аввалин халифаи мусулмонон ва падарарӯси Паёмбари ислом (с) Абубакри Сиддиқ (р.з).

Зиндагонии чаҳорумин халифаи мусулмонон ва домоди Паёмбари Ислом (с) Алӣ ибни Абитолиб (р.з)

Ин навор баён кунандаи аломатҳои рӯзи қиёмат, ва он чигуна барпо мешавад, ва аломатҳои қиёмат кадомҳоянд.

Суханрони дар мавзуъи Ислом ва нажодпарасти, баён мекунад ки дини мубини Ислом муқобили нажодпарасти аст, ва фарқе байни араби ва аҷами ва сиёҳу сафед нест, магар ба тақво ва худотарси, ва беҳтарини мардум назди Худованд бо тақвотарини онҳост.

Суханронии муҳим ва муфид, Баёнкунандаи мавзуъи ҳиҷоб, ки онро Худованд фарз гардонида аст, барои муҳофизати зани мусулмон. Ва Ҳиҷоб амрест аз ҷониби Худованди бузург.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи фазлу бузургии даҳ рӯзи охири моҳи шарифи Рамазон суҳбат мекунад, ва баён мекунад, ки дар ин даҳ рӯз бояд тоату ибодатро ду чанд кард, ва инчунин дар ин даҳ рӯз як шабе ҳаст, ки аз ҳазор моҳ хубтар аст, ва онҳам шаби қадр мебошад.

Муҳаммад Солеҳ Пурдил дар бораи фазлу бузургии моҳи шарифи Рамазон ва чигуна бояд онро пешвоз гирифт суҳбат мекунад, ва баён мекунад, ки ҳар як мусалмон бояд ин моҳи муборакро аз даст надиҳад ва чи қадаре, ки метавонад тоату ибодатро зиёд кунад. Ва аз исёну гуноҳ дури биҷуяд.

Шайх Абдуллатифи Ансорӣ дар ин навор дар бораи сирати яке аз занҳои олами Ислом, духтари Паёмбар (с), завҷаи ҳазрати Али (р.з) ва пешво ва қудваи тамоми занони мусалмонҳо Фотимаи –Худо аз ӯ рози бод- суҳбат мекунад. Бояд ин шахсият улгу ва пешвои тамоми занҳои мусалмон бошад, ва тамоми занҳои мусалмон тақлид ӯ бикунанд. Ва бояд ин зан зарбулмасали тамоми занони мусалмон бошад.

Шайх Абдуллатифи Ансорӣ дар ин навор дар бораи сирати яке аз занҳои олами Ислом, ва олимтарин зани мусалмон дар таърихи ислом, духтари Ҳазрати Абубакри Сиддиқ, завҷаи Паёмбари ислом Муҳммад (с) ва пешво ва қудваи тамоми занони мусалмон Оишаи Сиддиқа –Худо аз ӯ рози бод- суҳбат мекунад. Бояд ин шахсият улгу ва пешвои тамоми занҳои мусалмон бошад, ва тамоми занҳои мусалмон тақлид ба ӯ бикунанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дӯстӣ ва бародари дар дини мубини Ислом суҳбат мекунад, ва ҳадиси Паёмбари Худоро ёдовар мешавад ки "Мусалмон мусалмони комил намешавад то ончизеро, ки барои худаш дӯст медорад бояд барои бародараш дӯст бидорад"

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи Қуръон ва Қориҳо суҳбат мекунад, ва таъкид мекунад, ки он Қуръонҳое, ки дар ҳар хона овезон аст бар зарари соҳиби он хона аст, балки лозим аст бар соҳиби он хона он Қуръонро бихонад, на ин ки онро дар зери хоку чанг овезон карда монад. Ва ин чунин барои Қуръон хондан ва онро ҳифз кардан таъкид мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи закот ва онро ба чи касоне дода мешавад, ва аҷру савобе, ки Худованд барои закотдиҳанда ваъда кардааст мавиза мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи тақво ва чигуна шахс метавонад бо тақво бошад мавъиза мекунад, ва инчунин баён мекунад, ки инсони мусалмон фақат барои худаш зинда нест, бояд худро ба роҳ ва равиши ислом пойдор бикунад ва сипас хонаводаву фарзандонашро, ва сипас хешу ақрибояшро.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи сар кардани як ҳаёти нав барои ҳар як ҷавон ва духтар, ва онҳам ҳаёти зану шавҳари, ва ташҷиъ мекунад ки саршавии ин кори хайрро бо як тӯйи арусии исломи барпо кунанд, ва барои арусу домод баъзе насиҳатҳое мекунад.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар бораи ҳалол ва ҳаром дар ислом суҳбат мекунад, ва мефармояд ки ҳалолу ҳаром дар ислом ошкоро баён карда шудааст, ва бояд ҳар як шахси мусалмон байни ин ду фарқ бикунад, ва фармонҳои Худову Паёмбарро баҷо биорад.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил қиссаи ислом овардани ҳазрати Умар писари Хаттоб (Худо аз ӯ рози бод) қисса мекунад, ва инчунин чигуна Ӯро Абулуълуаи маҷуси ба шаҳодат расонд баён мекунад.